സൈക്കളോജിക്കൽ ശിക്ഷ

തക്കുടൂന്ന് തൈര് ജീവനാ. മൂന്നു നേരവും തൈര് കൂട്ടി ചോറ് കഴിച്ചോളും, മൂഡുണ്ടെങ്കിൽ ഇടയ്ക്കും. അത് കൊണ്ട് ഇന്നലെ ഞാൻ കുഞ്ഞാമിയെ ഊട്ടുന്നതിന്റെ ഇടയിൽ അവൾ തൈര് പാത്രത്തിൽ നിന്നും സ്‌പൂൺ എടുത്തു കഴിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അസ്വാഭാവികത തോന്നിയില്ല. പക്ഷേ കൈ കഴുകി വന്നപ്പോൾ കണ്ട കാഴ്ച ഭീകരം ആയിരുന്നു....

റൂം മുഴുവൻ തൈരുതുള്ളികൾ... അവളുടെ ഉടുപ്പും തലയിലും വരെ തൈര് ! കുഞ്ഞിക്കൈകൾ രണ്ടും തൈരിൽ മുക്കി കുടയുക, അപ്പോ അത് നക്ഷത്രകുഞ്ഞുങ്ങൾ ആയി തറയിലും ഭിത്തിയിലും വിരിയുന്നത് കണ്ടു രസിക്കുക... ഇതാണ് പണി...

ദേഷ്യം കൊണ്ട് എനിക്ക് നിക്കാൻ പറ്റാണ്ടായി... അതിനെ ചുരുട്ടി എടുത്തു നാല് പെട കൊടുത്താലോ എന്നായി ആലോചന.... അവൾ കരഞ്ഞാൽ എനിക്ക് പിടിക്കില്ല, മാത്രമല്ല കൂടുതൽ ഭീകരമായ കുറുമ്പ് എടുത്താകും അവൾ അതിനെ നേരിടുക. അങ്ങിനെ ചിന്തിച്ചപ്പോൾ എന്റെ ഭീകരബുദ്ധിയിൽ ഒരു ഐഡിയ വന്നു - ഇതൊന്നും ആവർത്തിക്കാൻ പോയിട്ട്, ഇതേ പോലെ ചിന്ത അവൾക്കുള്ളിൽ വരുമ്പോഴേ അവൾ പേടിച്ചു ചെയ്യാതിരിക്കാനുള്ള ഒരു വഴി.... എൻറെ ഐഡിയയുടെ അഹങ്കാരത്തിൽ ഞാൻ അവളുടെ അമ്മയേയും വിളിച്ചു... കുറുമ്പ് സിറ്റുവേഷൻസ് എങ്ങിനെ കൈകാര്യം ചെയ്യണം എന്നു അവളും മനസ്സിലാക്കട്ടെ....

ശിക്ഷ കടുത്തതായാലേ തെറ്റു ചെയ്യാൻ മടി കാണൂ. അവൾ വീട് വൃത്തികേടാക്കി, അപ്പോൾ അവൾ തന്നെ വൃത്തിയും ആക്കണം... 'അമ്മ വീട് വൃത്തിയാക്കാൻ എത്ര കഷ്ടപ്പെടുന്നു എന്ന് അവൾ മനസ്സിലാക്കട്ടെ... ഒരിക്കൽ അദ്ധ്വാനിച്ചാൽ പിന്നെ അതിന്റെ ഓർമ്മയിൽ ഇതേ മാതിരി ഒന്നും കാണിക്കാൻ നിൽക്കില്ല.... ഇതൊക്കെ അവൾക്കു മാത്രമല്ല കുഞ്ഞാവക്കും ഒരു പാഠമാകണം ഞാൻ അവളേയും എടുത്തു കൊണ്ട് വന്നു... ഇനി കുറുമ്പ് കാണിക്കുന്നേനു മുന്നേ രണ്ടാളും ഒന്നൂടെ ആലോചിക്കും....

ഞാൻ പോയി വെള്ളവും തുണിയും എടുത്തു കൊണ്ട് വന്നു തക്കുടുവിനോട് എല്ലാം തുടച്ചു വൃത്തിയാക്കാൻ പറഞ്ഞു :)
തക്കുടു : ഞാനോ, ഇതൊക്കെ...
ഞാൻ ( ഗൗരവത്തിൽ ) : തീർച്ചയായും....

മടി പിടിച്ചു തല കുമ്പിട്ടു നിൽക്കും എന്നു കരുതിയ തക്കുടു ദേ തുണി എടുത്തു തുടക്കാൻ തുടങ്ങി ! ഓരോ പുള്ളിയും തുടക്കും എന്നിട്ടു തുണി ബക്കറ്റിൽ മുക്കി കഴുകും ! തറ തുടക്കുന്നതിന്റെ ഇടയിൽ ദേ അച്ഛാ ഇവിടെ എന്ന് പറഞ്ഞു സെറ്റിയിൽ കയറി തുടക്കൽ, പിന്നെ ഡൈനിങ് ടേബിളിനു കീഴെ, അവളുടെ ഊയാലിന്റെ മേലെ, അവിടെ ഇവിടെ എല്ലാം തുടക്കലോടു തുടക്കൽ !!! കുഞ്ഞാവ കയ്യിൽ ഇരുന്നു കയ്യടിച്ചും കൂക്കി വിളിച്ചും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു... അവരുടെ അമ്മയാകട്ടേ ഇനിയും ഉണ്ടോ ഇത് പോലത്തെ ബുദ്ധികൾ എന്ന് എന്നെ നോക്കുന്നു.... ഈശ്വരാ എന്താ ഈ കുഞ്ഞിന് സൈക്കളോജിക്കൽ ശിക്ഷകൾ മനസ്സിലാകാത്തെ....

കാലിന്മേലെ ഒരു തണുപ്പ് ഫീലിംഗ് എന്നെ ചിന്തയിൽ നിന്നും ഉണർത്തി. തക്കുടു എന്റെ കാലിലും ഒരു തൈര് തുള്ളി കണ്ടു തുടച്ചതാ... 'ഇനീണ്ടാ അച്ഛാ തുടക്കാൻ....' ഞങ്ങൾ നിന്നിരുന്ന ഇടം ഒഴികെ ഹാൾ മുഴുവൻ നനച്ചു വച്ചിട്ടുണ്ട്.... ഞാൻ തോറ്റു. ഗദ്‌ഗദകണ്ഠനായി അവളോട് 'മതി, അച്ഛനു തൃപ്തിയായി' എന്നും പറഞ്ഞു പാഴായി പോയ ഗുണപാഠങ്ങളെ ഊതി കളഞ്ഞു ഞാൻ സ്പോട്ടീന്നു സ്കൂട്ടായി....

പ്രസവാവധി

നിങ്ങടെ കൂടെ നിന്നാലേ എനിക്ക് റസ്റ്റ്‌ എന്ന് പറയുന്നത് , ആലോചിക്കാനേ പറ്റില്ല. ഞാൻ പിള്ളേരേം കൂട്ടി വീട്ടിൽ പോകാ. അവിടാകുമ്പോ റെസ്റ്റ് കിട്ടും. ഒരു മൂന്നാലു മാസം കഴിഞ്ഞേ ഇനി നിങ്ങടെ അടുത്തേക്കുള്ളൂ...

പതിവ് പോലെ പാതിരാ കഴിഞ്ഞ നേരത്ത് കിടക്കയിലേക്ക് ചാഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ പരാതി... പാതിയല്ല മുക്കാലും ഉറക്കത്തിലായതിന്റെ പേരിൽ കേട്ടത് ശരിയാണോ എന്നറിയാൻ എന്താ വഴീന്നായി ഞാൻ... പയ്യെ കണ്ണു ഒന്ന് തിരുമ്മി, അവളുടെ നേരെ തിരിഞ്ഞു കിടന്നോണ്ടു വളരെ പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ ചോദിച്ചു - അപ്പോ എന്നീന്നു നീങ്ങി നിന്നാലേ നിനക്ക് പറ്റൂ????

സൂക്ഷിച്ചു കൈകാര്യം ചെയ്യേണ്ട കേസാ. ഞാൻ വളരെ ദുഖിക്കുന്നു എന്ന് കണ്ടാൽ അവൾ സെന്റിയടിച്ച് പോകാതെ ഇരിക്കും. ഞാൻ സന്തോഷിക്കുന്നു എന്ന് കണ്ടാൽ ഞാൻ സന്തോഷിക്കാതിരിക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രവും പോകാതെയിരിക്കും! നോക്കീം കണ്ടും കരുക്കൾ നീക്കിയാൽ കുറച്ചു നാൾ ഇവിടെ ഒറ്റക്ക് അടിച്ചു പൊളിക്കാം.....

അവളും എന്റെ നേർക്ക്‌ തിരിഞ്ഞു കുറച്ചു കൂടെ അടുത്ത് നീങ്ങിക്കിടന്നു. ഇടയിൽ രണ്ടാമത്തെ കണ്മണി കണ്ണടച്ച്, എന്നാൽ ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ ഇനി എന്താ പൂരം കാണാന്ന് നോക്കി കിടക്കുന്നു.... ഒരു മിനിറ്റ് അങ്ങിനെ കിടന്നു പിന്നെ കൈ കുത്തി തലയ്ക്കു താങ്ങ് കൊടുത്തു അവൾ മിണ്ടി തുടങ്ങി. തുടങ്ങീതു എപ്പോഴാണെന്ന് ഞാൻ വിട്ടു പോയി, അപ്പോഴേക്കും ഞാൻ പിന്നേം ഉറങ്ങീരുന്നു ! പക്ഷേ സാരാംശം ഇതാണ് - രണ്ടു പേരെ ഞാൻ ഓഫീസിൽ പോയാൽ നോക്കാൻ പാടാണ്, നാട്ടിൽ ആണെങ്കിൽ ചേച്ചിയും ഉണ്ടാകും, അവരുടെ മോൻ മൂത്തവൾക്കു കൂട്ടാവും എന്ന്. ഉറക്കം കളയാൻ ഇഷ്ടം ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് ഇതൊക്കെ നീ മനസ്സീന്നു കള. നാളെയും ഇതേ ചിന്ത ആണേൽ ആലോചിക്കാം എന്നും പറഞ്ഞു നീട്ടി വലിഞ്ഞു ഒരു ഉമ്മയും കൊടുത്തു ഞാൻ തിരിഞ്ഞു കിടന്നു. അല്ല നമുക്ക് എന്ന് അവൾ പിന്നേം മിണ്ടാൻ വന്നേനെ ശൂ ഗുഡ് നൈറ്റ്‌ എന്ന് ഞാൻ ഊതി കെടുത്തി....

രാവിലേയും അഭിപ്രായം അത് തന്നെ. വളരെ കൂടാതെയും എന്നാൽ ഒട്ടും കുറയാതെയും ദുഃഖം മുഖത്ത് വരുത്തി ഞാൻ ഓഫീസിലേക്ക് പോയി. മാനേജരോട് പത്തു നാൾ ലീവ് പറഞ്ഞു. പിറ്റേന്ന് രാവിലെ തന്നെ നാട്ടിലേക്ക് പോകാൻ വണ്ടിയുടെ എയറും പെട്രോളും എല്ലാം ശരിയാക്കി. അപ്പോഴാണ്‌ അടുത്ത കുരിശു, നാൾ ശരിയല്ല! അത് കൊണ്ട് രണ്ടു ദിവസം കൂടെ കഴിഞ്ഞേ പോകാൻ പറ്റൂ! ആയിക്കോട്ടെ. മാനേജരെ വിളിച്ചു ലീവ് നീട്ടിച്ചു...

ഒരു വിധം നാട്ടിലെത്തി. തക്കുടു ആകെ ഉഷാറായി. അണ്ണന്റെ കളർ പെൻസിൽ എടുത്തു അവളുടെ വീട്ടിൽ വരയ്ക്കുന്ന പോലെ അവിടേയും കല. ഞാൻ തടുത്തപ്പോൾ വല്യച്ചൻ കുട്ടിയല്ലേ തടയേണ്ട എന്ന്.... അവൾ ഹാപ്പി. വൈകീട്ട് വല്യച്ചൻ വന്നപ്പോൾ ചുമർ തീർന്നത് കൊണ്ട് വെള്ള മാർബിളിൽ മെഴുകു പെൻസിലിലും കല... ആൾ ഞെട്ടി എന്നെ നോക്കി. ഞാൻ അവളെ തടയാൻ പാടില്ലായിരുന്നല്ലല്ലോ.... ആൾ തല എന്തിനോ കുടഞ്ഞു അകത്തു പോയി. ഒരു നിശബ്ദമായ അലർച്ച കേട്ട് ഞാൻ നോക്കിയപ്പോൾ വല്യമ്മയുടെ പൊട്ടുകൾ കൊണ്ട് കണ്ണാടിയും പുള്ളിയുടെ ലാപ്ടോപും അലങ്കരിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്നു! മേശയും കിടക്കയും എല്ലാം പൌഡർ കൊണ്ട് മെഴുകിയിരിക്കുന്നുമുണ്ട്. ഇതിവൾ എപ്പോൾ ഒപ്പിച്ചാവോ....

ഞാൻ പതിയെ വരാന്തയിലേക്ക്‌ വലിഞ്ഞു. അവിടെ ദേ ഗാർഡനിൽ അവൾ പൈപ്പ് എടുത്തു കൊണ്ട് ഓടുന്നു, വല്യമ്മ അവളുടെ പിന്നാലെ. വരാന്ത മുഴുവൻ ചെളിയിൽ അവളുടെ കാൽമുദ്ര.

ഒരു വിധത്തിൽ ഞാൻ 8 മണിയാക്കി എടുത്തു ബംഗ്ലൂരിലേക്ക് ബസ് കേറി. എത്ര നാൾ അവളെ അവർ അവിടെ സഹിക്കും എന്നറിയില്ല. അത് വരെ ഞാൻ ഇവിടെ പാട്ടും എനിക്കിഷ്ടമുള്ള സിനിമകളും കുറച്ചു വീഞ്ഞും ഒക്കെയായി....

സഫരോം കാ സിന്ദഗി...
നടക്കുന്നോളം നടക്കട്ടെ ഇങ്ങനെ...